بسم الله الرحمن الرحیم
مصطفی فرزند دوم از خانواده ای چهار نفره بود که در ۲۲ تیر ۱۳۶۸ مصادف با روز عرفه به دنیا آمد . ویژگی بارز کودکی مصطفی خنده رویی و خلاقیت در استفاده از هر ابزار به عنوان وسیله بازی و جان بخشی به اشیا پیرامون بود.
در شش سالگی با شروع تحصیل و شرایط اشتغال پدر خانواده به تهران عزیمت کردند.دوران کودکی و نوجوانی مصطفی در محلات مختلف تهران سپری شد. با بازگشت خانواده به اردبیل سه سال از مقطع دبیرستان ایشان در این شهر ادامه یافت.
ویژگی دوران نوجوانی مصطفی ، کنجکاوی بی باکی او در مواجهه مستقیم و بی واسطه با هر چیزی بود که در پیرامون او وجود داشت.مصطفی از بذل محبت به هیچ کس دریغ نمی کرد.این ویژگی در کنار صمیمیت ذاتی مصطفی باعث شد با اندیشه ها و رشته ها و افرادی که به آنها دسترسی داشت الفت برقرار کند و هیچ محدودیتی در این زمینه برای خودش قایل نباشد.زندگی در مناطق متنوع و زمینه ی روحی مصطفی منجر به در اختیار گرفتن دایره وسیعی از زندگی توسط ایشان شد. عرصه هایی که خانواده و فامیل هرگز قبل از او وارد نشده بودند.در ورزش دو میدانی و فوتبال را ابتدا به صورت حرفه ای و بعدها تفننی دنبال کرد.علاقه مند به موسیقی بود و نی هفت بند می نواخت.فلسفه می خواند و صدرایی بود.مقید به شریعت بود و به اسلوب شهدا عشق می ورزید.در هنر نمایشنامه نویسی و داستان نویسی و سینما را دوست داشت و آرشیو بزرگی از داستان و فیلم جمع آوری کرد.
در حالی که همه منتظر بودند او در رشته تجربی نتایج خوبی بگیرد نهایتا با تغییر رشته در سال آخر دبیرستان همه دروس هنر را تهیه و پاس کرد و کنکور هنر داد.با رتبه ی ۳۶۰ در رشته ی کارگردانی دانشگاه سوره در سال ۱۳۸۶ پذیرفته شد.
دوره ی جوانی کوتاه مصطفی با پختگی ، وقار و شکوفایی همراه بود که حس برخورد با یک پیر دنیادیده وقابل احترام را بر می انگیخت.بیشتر آثار به جا مانده از ایشان مربوط به سه سال پایانی زندگی ایشان است.
در سحر ۲۸ شهریور ۱۳۸۸ در اثر واژگونی اتوبوس در مسیر قزوین- تهران جسم پر تلاش مصطفی از حرکت ایستاد و در آرامستان ججین اردبیل در آغوش خاک قرار گرفت.
تحصیل
*اول ابتدایی ۱۳۷۴ تهران-ونک-مدرسه کمیل
*دوم و سوم ابتدایی ۱۳۷۵ تهران-ولی عصر-مدرسه محبان الحسین (ع)
*چهارم ابتدایی ۱۳۷۷ تهران-سه راه افسریه-مدرسه هدف
*پنجم ابتدایی و اول راهنمایی ۱۳۷۸ تهران-حکیمیه-مدرسه علی بن ابیطالب(ع)
*دوم راهنمایی ۱۳۸۰ اردبیل-ججین-مدرسه خوارزمی
*سوم راهنمایی تا سوم دبیرستان ۱۳۸۱ اردبیل-مدرسه نخبگان
*پیش دانشگاهی ۱۳۸۵ تهران-تجریش-مدرسه کمال الملک
*دانشگاه ۱۳۸۶ تهران- دانشگاه سوره
ـــــــــــــــــــــــــــــ
زندگی ورزشی
حیات ورزشی مصطفی ترکیبی است از حرفه ای گری و ایده آل گرایی . برای اینکه بتوانیم این جمله را به خوبی تفسیر کنیم نیاز است که به حیات ورزشی حرفه ای او مروری داشته باشیم : اولین تجربه حرفه ای مصطفی در عرصه فوتبال مربوط به حضور او در تیم منتخب زیر سیزده سال مدرسه فوتبال اینترمیلان اردبیل بود. این تیم یکی از پرستاره ترین تیم های آن رده سنی در سطح استان و چه بسا در سطح کشوربود که ذیل توافقی که در دهه هشتاد میان مسئولان تیم اینترمیلان ایتالیا و کمیته فوتبال جوانان ایران منعقد شده بود در صدد استعدادیابی و سرمایه گذاری بر روی نوجوانانی بود که پتانسیل پیشرفت و حضور در میادین ملی و بین المللی فوتبال را داشتند . از پرورش یافتگان این مدرسه که اکنون در سطح ملی و بین المللی به شهرت و اعتبار رسیده اند می توان به بازیکنانی مثل کریم انصاری فرد، مهرداد بایرامی و سجاد شهباز زاده اشاره کرد. مصطفی نیز در کنار چنین بازیکنانی به عنوان یکی از استعداد های آینده دار حیات ورزشی خود را شروع کرد و افتخاراتی چون کسب جایگاه سوم کشور در مسابقات زیرچهاردسال را کسب کرد. اشتیاق و جدیت و استعداد مصطفی در تمرین ها و مسابقات باعث شد که تا مرحله انتخابی تیم ملی نیز پیش رود. تصویر زیر مربوط حضور مصطفی در انتخابی تیم ملی است که در شهرستان تفرش برگزار شد:
در سطح ملی مصطفی توانست در جمع منتخبان شمال غرب کشور خود را به عنوان یک بازیکن حرفه ای نشان دهد با این حال برای انتخابی نهایی تیم ملی از دستیابی به دلخواه خود بازماند. توانمندی و ظرفیت های ورزشی و اخلاقی او باعث شده بود که در جامعه فوتبالی(چه مربیان و چه بازیکنان) رده سنی خود در استان جایگاه شاخص و قابل توجهی کسب کند و این خود زمینه ساز حضور او در تیم شهرداری اردبیل شد که به نوعی دومین مرحله از حیات ورزشی او را شکل داد.تصویر زیر مربوط به حضور مصطفی در تیم شهرداری اردبیل می باشد:
تیم شهرداری اردبیل یکی از تیم های خوش نام و معتبر استان محسوب می شود و افتخارات کم نظیری در لیگ های کشوری برای استان کسب کرده است. مصطفی گرچه به لحاظ سنی در رده نوجوانان محسوب می شد با این حال در یک رده بالاتر در رده جوانان تیم شهرداری بازی می کرد و به عنوان یکی از بازیکنان اصلی و کلیدی این تیم نائل به موفقیت های چشم گیری شد. کسب مقام اول استان ، کسب مقام سوم مسابقات جام رمضان رده سنی بزرگسالان و . .. از جمله این افتخارات است.
مصطفی گرچه به اذعان مربیان خود مسیر رو به پیشرفتی را در فوتبال آغاز کرده بود و سرعت پیشرفت او فراتر از انتظار بود و چشم انداز روشنی برای حیات ورزشی او دیده می شد و احتمال حضور او در تیم های فوتبال برتر کشور دور از انتظار نبود و شاید اگر ادامه می داد در ساحت های ملی و بین المللی امکان پیشرفت داشت با این حال گویی هوای دیگری مرغ جان او را برآشفته بود و فضای حاکم برفوتبال او را اقناع نمی کرد. مطالعات آزاد او که غالبا در حیطه ی عرفان و جامعه شناسی اسلامی و هنر بود نیز این حقیقت را در ذهن و ضمیر او آشکار تر می کرد که او را برای امر دیگری برانگیخته اند. قصه رها کردن و دل کندن او از توپ و فوتبال و شروع تحصیل در رشته کارگردانی سینما گویی داستان ابراهیم ادهم است که در جان یک نوجوان با روح بلند دوباره رنگ حقیقت به خود گرفته است. داستان کسی که به او گفته اند که مَا خُلِقْتَ لِهذا ترا برای این نیافریده اند.
سعید رحیمیچ
زندگی هنری
آغاز زندگی هنری مصطفی همزمان بود با پایان زندگی فوتبالی و پایان رشته تجربی در اوج.مخالفت های ضمنی نیز در خانواده وجود داشت که کار را سخت تر می کرد.مصطفی کتاب های رشته هنر را در یک سال برای اولین بار در فامیل تهیه وتماما پاس کرد و دیپلم هنر گرفت.و در کنکور هنر با رتبه ی خوب از رشته ی کارگردانی دانشگاه سوره تهران پذیرفته شد.
علی رغم این که مصطفی قبل از دانشگاه اشتغالات هنری مثل نواختن نی و سه تار و نویسندگی و مطالعات مرتبط با علوم انسانی را داشت اما دوره حدودا دوساله دانشگاه برای مصطفی همراه با شکوفایی چشمگیر در حوزه ی عکاسی و نویسندگی و فیلم سازی بود.تعمیق فلسفه حیات و فلسفه هنر با مطالعه و تلاش عملی در متن زندگی و آمیختگی با مردم از دیگر تلاش های او در این مقطع بود.
مصطفی هنر را ابزار انتقال حقیقت و علم به حقیقت می دانست و بالاترین حقیقت را خدا و انسان می دید.بزرگ ترین رنج بشر را مرگ و تصور بشر از مرگ می دید و از آن به عنوان طنز آمیزترین قسمت زنگی بشر یاد می کرد.آثار مصطفی پر از تبصره های جالب برای رفع رنج و اصلاح نگاه به مرگ است.نکاتی که کلید های زندگی رندانه و همراه با شوریدگی است.
در حالی که فضای هنری رایج متفاوت بودن را شاخصه ی هنری بودن میدانست و متفاوت بودن در گویش و پوشش و اندیشیدن و خلق اثر توصیه می شد و مورد توجه قرار می گرفت ؛از نظر مصطفی این متفاوت بودن یک تکرار همه گیر و ملال آور شده بود و مصطفی آن را یک حرکت در جا در یک بن بست می دید.معتقد بود تنها تفاوت ارزشمند متعالی بودن است.به عبارت دیگر به رشد عمودی هنر علاقه نشان میداد.هم در قالب هم در محتوا.
زندگی ظاهرا کوتاه هنری مصطفی منجر به آثاری شد که خود گویای اهتمام و اندیشه وی است.
معتقدم زندگی هنری مصطفی با فوت ایشان متوقف نشد و تا وقتی که آثار مصطفی ،مخصوصا آثار مینی مال وجود دارند،زندگی هنری مصطفی نیز ادامه خواهد داشت.ضمن اینکه فیلم و داستان های مصطفی بعد از فوت ایشان به همت دوستان شفیقش در مجامع دیده شد و مورد پسند واقع شد.
محمد خواسته
